Sorry...
Kijk eens Marten, speciaal voor jou...
Tja, wat kan ik nu hier nu weer over schrijven. Jij zegt dat je geen ruzie met me hebt of wil, maar toch doe je zo'n post. Leuk bedacht, maar dat werkt zo niet, helaas. Ik zou nu ook een beledigende post kunnen plaatsen, maar dat wil ik niet. Natuurlijk raakt het me wel, wat je zegt, maar die ophef, die snap ik niet. Je beledigt me op allerlei fronten. Jij hebt een leven zeg je. Fijn dat je ons daarmee wilt vervelen. Je schrijft dat ik geen vrienden zou hebben, waar haal je het vandaan? Misschien heb ik niet veel vrienden, maar hoe belangrijk is dat nou?! Ik bedoel, waar zijn we met zijn allen over twee, drie jaar? En dat ik nooit bij anderen thuis ben, wat is dat nou verdomme voor punt? Of dat ik veel achter de computer zit, dat valt toch allemaal best mee. Je bent wel er wel erg door geobsedeerd. Wat ik doe, wie ik ben, waarom kan jou dat nou een reet interesseren! Sorry dat ik niet zoveel echte 'vrienden' als jou heb, want kennelijk zijn er wel veel mensen die jou erg aardig vinden? Sorry Marten, dat ik niet elk weekend uitga en met je ga zuipen. Sorry Marten, dat ik niet zo 'sociaal' en 'stabiel' ben als jou. Sorry Marten, dat ik geen vriendin heb waar ik vier maanden mee bezig ben om te krijgen, dat ik niet zo'n 'liefdevolle' relatie als jij heb. Sorry dat het allemaal niet zo is, dat ik wat van jouw zogenaamde norm afwijk...
Sorry Marten, dat ik niet ben wat wil dat ik zou moeten zijn.
- Kokstra Zo, dat is er ook weer uit! Ik hou op zich niet van zulksoortige posts en ik ben niet van plan ook nog maar één keer hier aandacht aan te besteden. Op naar z'n volgende sneue postje op zijn naar mij vernoemde blog. Ik kan leukere dingen bedenken, misschien heb ik toch wel een leven...
 |
|